زنجیره سازی جانبی یک تکنیک آهنگ سازی است که در انواع مختلفی از ژانرهای موسیقی استفاده می شود که در آن یک افکت ((effect توسط یک ترک آهنگ فعال می شود. به عبارت دیگر، آن از یک منبع صدای جایگزین برای به حرکت درآوردن پردازشگر موسیقی استفاده می کند. منبع صدای جایگزین دارای یک حد معین است که هنگام فراتر رفتن از آن حد بخصوص افکت موردنظر را فعال می کند.
یکی از رایج ترین مثال ها در باب این موضوع زمانی است که دی جی های رادیویی (میکس کننده های آهنگ) در موسیقی پس زمینه در حال صحبت هستند. وقتی دی جی صحبت می کند، یک محدود کننده روی موسیقی پس زمینه از طریق سیگنال صدای مربوط به صحبت دی جی فعال می شود. این سبب می شود که از صدای موسیقی کاسته شده و بنابراین مانع از قطع صحبت شود. هنگامی که او صحبتش را به پایان رساند، سکوت روی ترک آهنگ سبب غیرفعال شدن محدودکننده روی موسیقی پس زمینه شده و مجددا صدای موسیقی در حین میکس بلندتر می شود.
نوع دیگر زنجیره سازی جانبی، در موسیقی با ژانر الکترونیک دنس (electronic dance) یاEMD استفاده می شود، جایی که کیک (Kick) و بیس (Bass) سنگینی وجود دارد. اغلب، آهنگ سازها زنجیره جانبی فشرده را روی بیس یک ترک موسیقی با ژانر الکترونیک بیس قرار می دهند و با کیک آن را به حرکت در می آورند. این عمل کاهش دهنده هر گونه صدای تار و خشی است که امکان دارد به دلیل وجود فرکانس بسیار پایین صدا در حین پخش همزمان کیک و بیس رخ دهد.
اغلب اوقات، زنجیره سازی جانبی همراه با یک کمپرسور (فشرده ساز) در زمینه یک سناریو مانند این دو مثال استفاده می شود، جایی که صدای یک ترک آهنگ می بایست در حین پخش ترک دیگر کم شود. عبارت معروف برای این عمل «داکینگ» است.
در حین اینکه عمل داکینگ (Ducking یا همان اعمال فرکانس رادیویی روی آهنگ) بیشتر از همه متداول است، اما آهنگ سازان روش های خلاقانه دیگری برای استفاده از زنجیره سازی جانبی جهت دست یابی به یک صدای معین در میکس آهنگ مطرح کرده اند. اگرچه از آن استفاده می کنید، اما زنجیره سازی جانبی می تواند یک ابزار قدرتمند در منبع میکس و مسترینگ آهنگ های شما باشد
زنجیره های جانبی سازوکارهای در حال ظهوری هستند که به علائم رمزی و سایر دارایی های دیجیتالی از یک بلاک چین اجازه می دهند تا به صورت امنی در یک بلاک چین جداگانه به کار برده شده و سپس در صورت نیاز به بلاک چین اصلی خود بازگردند. کارکردهای زنجیره های جانبی دارای ظرفیت های فراوانی برای بهبود توانمندی های مربوط به بلاک چین های موجود هستند
نحوه عملکرد زنجیره های جانبی به چه صورت است؟
زنجیره جانبی یک بلاک چین جداگانه است که با استفاده از یک مسیر دوجانبه به بلاک چین اصلی خود متصل می باشد. مسیر دوجانبه امکان تبادلات متقابل دارایی ها را در یک نرخ از پیش تعیین شده بین بلاک چین اصلی و زنجیره جانبی فراهم می سازد. از بلاک چین اولیه معمولا با عنوان زنجیره اصلی نام برده شده و تمام بلاک چین های افزوده شده به آن را زنجیره های جانبی می نامند. سامانه بلاک چین آردور، زنجیره های جانبی خود را زیرزنجیره ها می نامد.
کابر زنجیره اصلی نخست باید سکه های خود را به یک آدرس خروجی بفرستند، جایی که سکه ها مسدود می شود، بنابراین کاربر قادر به خرج کردن آن ها در جای دیگری نیست. درست زمانی که تراکنش تکمیل می شود، یک تاییدیه از طریق زنجیره ها فرستاده می شود و به دنبال آن یک دوره زمانی انتظار برای امنیت افزون تر ایجاد می شود. بعد از دوره انتظار، مقدار برابری از سکه ها در زنجیره جانبی آزاد شده و به کاربر امکان می دهد تا به آن ها دسترسی پیدا کرده و خرجشان کند. معکوس این فرایند زمانی رخ می دهد که سکه ها از یک زنجیره جانبی به زنجیره اصلی باز گردانده شوند.
اتحادیه ها
اتحادیه گروهی است که به عنوان یک نقطه واسطه بین یک زنجیره اصلی و یکی از زنجیره های جانبی آن عمل می کند. این گروه معین می کند که چه زمانی سکه های مورد استفاده کاربر مسدود شده و سپس آزاد شده است. سازندگان زنجیره جانبی می توانند اعضای اتحادیه را انتخاب کنند. مشکل ساختار اتحادیه در این است که آن لایه دیگری بین زنجیره اصلی و زنجیره جانبی اضافه می کند.
امنیت
زنجیره های جانبی خود مسئول ایمنی خود هستند. اگر قدرت استخراج کافی برای ایمن سازی یک زنجیره جانبی وجود نداشته باشد، امکان نفوذ به آن محتمل است. از آن جایی که هر کدام از این زنجیره های جانبی مستقل هستند، اگر یک زنجیره مورد نفوذ قرار گرفته یا امنیتش به خطر بیفتد، آسیب ناشی از آن شامل کل آن زنجیره خواهد شد و زنجیره اصلی را تحت تاثیر قرار نخواهد داد. برعکس آن، اگر زنجیره اصلی به خطر بیفتد، زنجیره جانبی هنوز هم قادر به فعالیت خواهد بود، اما مسیر دوجانبه بیشترین قسمت از ارزش خود را از دست خواهد داد.
زنجیره های جانبی نیازمند استخراج کننده های مختص به خود هستند. این استخراج کننده ها را می توان از طریق «استخراج ادغام شده» تهییج کرد که بدین وسیله دو نوع ارز دیجیتالی مجزا، مبتنی بر همان الگوریتم استخراج، به طور همزمان استخراج می شوند.
سامانه های کنونی زنجیره جانبی
- آر اس کی (کوتاه شده روت استاک یا همان ساقه زیرزمینی) یک شبکه آزمایشی منبع باز با نام گینجر (Ginger) برای زنجیره های جانبی خود ایجاد کرده است. آن دارای یک مسیر دوجانبه با بلاک چین بیت کوین و استخراج کننده های جوایز بیت کوینی پاداش از طریق استخراج ادغام شده است. هدف آر اس کی قادر ساختن بلاک چین بیت کوین برای کسب توانمندی های مربوط به قراردادهای هوشمند و تسریع بیشتر در پرداخت ها است.
- سامانه بلاک چین آردور (Ardor)
به عنوان یک سامانه خدماتی برای کسب وکار:
آردور از سازوکار موافقت نامه پروف آف استیک (Proof of Stake) بهره می برد. آردور «زیر زنجیره های» زنجیره های جانبی خود را فرا می خواند و همه آن ها به صورت تنگاتنگی درون زنجیره اصلی ادغام شده اند. ایمنی افزایش یافته است زیرا تمام تراکنش ها از طریق زنجیره های اصلی تقلبی پردازش شده و ایمن سازی می شوند. اکثر تراکنش ها به سطح زیر زنجیره ها تنزل یافته، در حینی که سازوکار اصلی حداقل ویژگی ها را حفظ می کند. می توان به نهاده های جهانی مانند دارایی ها و ارزها در سرتاسر زنجیره ها از طریق زیرزنجیره ها دسترسی پیدا کرد.
وعده زنجیره های جانبی
زنجیره های جانبی به ارزهای دیجیتال امکان می دهند که با یکدیگر در تعامل باشند. آن ها سبب افزایش انعطاف پذیری شده و به توسعه دهندگان امکان می دهند تا تحویل نسخه های بتای ارزهای دیجیتالی جایگزین یا به روز رسانی های نرم افزاری را قبل از قرار دادن آن ها روی زنجیره اصلی مورد آزمایش قرار دهند. کارکردهای سنتی بانکی مانند صدور و ردگیری مالکیت سهام را می توان قبل از انتقال آن ها روی زنجیره های اصلی مورد آزمایش قرار داد. اگر سازوکارهای ایمنی برای زنجیره های جانبی قابل تقویت باشند، تکنولوژی زنجیره های جانبی، وعده مقیاس پذیری انبوه سیستم بلاک چین را در آینده می دهد.
